Blog
Rodzice wykonują władzę rodzicielską, która polega na:
1) wykonywaniu pieczy nad dzieckiem,
2) zarządzaniu majątkiem dziecka,
3) reprezentowaniu dziecka.
Wykonując władze rodzicielską rodzice muszą przestrzegać zasady dobra dziecka. Zatem rodzice powinni sprawować władzę rodzicielską w taki sposób, aby wszystkie ich poczynania odpowiadały interesom dziecka, były zgodne z dobrem dziecka. Interes dziecka należy oceniać według obiektywnych kryteriów, przyjętych jako reguły prawidłowego postępowanie w społeczeństwie, z uwzględnieniem wieku dziecka, jego stanu zdrowia, uzdolnień i środowiska, w którym się wychowuje.
Dobro dziecka wymaga maksymalnego stopnia staranności rodziców. Brak tej staranności z ich strony dowodzi, że nie sprawują oni prawidłowo władzy rodzicielskiej. Podobnie jak nadużycie władzy rodzicielskiej. W takich przypadkach może dojść do interwencji sądu opiekuńczego, a w rezultacie ograniczenie bądź w skrajnych przypadkach pozbawienie władzy rodzicielskiej.
Ponadto władza rodzicielska powinna być wykonywana tak, jak tego wymaga interes społeczny. Pojęcie "interes społeczny" określić można jako interes dotyczący ogółu społeczeństwa lub jego części, zazwyczaj ogółu ludzi pozostających we wzajemnych stosunkach wynikających z podobieństw warunków życia, pracy, norm postępowania, czy miejsca zamieszkania, zatem dziecko powinno być wychowywane z poszanowaniem systemu wartości, które są akceptowane w społeczeństwie.
Należy zwrócić uwagę, że rodzice, realizując swoje obowiązki i prawa względem dziecka, powinni kierować się zasadą poszanowania jego godności i praw.
Kolejnym obowiązkiem rodziców jest zasada wysłuchania dziecka w ważniejszych sprawach dotyczących osoby lub majątku dziecka, a także wówczas, gdy rozwój umysłowy, stan zdrowia i stopień dojrzałości dziecka pozwala na jego wysłuchanie.
Z kolei dziecko pozostające pod władzą rodzicielską zobowiązane jest do posłuszeństwa wobec rodziców. Oznacza to podporządkowanie się przez dziecko ich woli. Swoim autorytetem, perswazją, pozytywnym wpływem na psychikę, osobowość i emocje dziecka rodzice powinni dążyć do świadomego i niewymuszonego podporządkowania się przez dziecko poleceniom, uwzględniając jego godność.
Dziecko w wieku pomiędzy 13. a 18. rokiem życia może bez zgody rodzica zawierać umowy należące do umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. Może również rozporządzać samodzielnie swoim zarobkiem, jak również przedmiotami oddanymi do swobodnego użytku.
Dokonując powyższych czynności, dziecko powinno wysłuchać opinii i zaleceń rodziców formułowanych dla jego dobra. Rodzice nie mogą sprzeciwić się takim czynnościom, a nieuwzględnienie opinii rodziców nie wpływa na skuteczność czynności prawnej.